Bractwo różańcowe

Kiedy w 1682 r. Do Wysokiego Koła przybyli Ojcowie Dominikanie zaraz przy swoim kościele klasztornym założyli Bractwo Różańca Św. i zapisywali do niego liczne szeregi wiernych, jako „wieczne sługi i służebnice NMP”,  co działo się szczególnie po otrzymaniu jakiejś szczególnej łaski od Matki Najświętszej. Księga Arcybractwa Różańca Św. , w której wpisane są imiona i nazwiska osób przyjętych do bractwa od samego początku to jest od 1682 r. Liczy ogółem 856 stron. Do bractw zapisywano wówczas nie tylko osoby żyjące, dorosłe ale i małe dzieci, szczególnie chore, czasem nawet zmarłe osoby. Wpisywały się osoby nie tylko z prostego ludu wiejskiego, ale bardzo wielu „jaśnie wielmożnych czy szlachetnie urodzonych panów i pań” . Ojcowie Dominikanie przyjęli w latach 1682 – 1870 – ponad 26 000 członków w 1955 r. Księgi zawierały już ponad 43 000 nazwisk przyjętych do Bractwa Różańca Św. Mamy nadzieję , Koła Żywego Różańca sprawią, że  idea Bractwa Różańcowego odrodzi się i będzie kontynuacją tej wielowiekowej tradycji tu w Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej.